Με τον όρο συντηρητική αντιμετώπιση ορθροπαιδικών παθήσεων εννοούμε στην πράξη οτιδήποτε κάνουμε ως θεράποντες “ΜΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ”. Το χειρουργείο φυσικά και αποτελεί την ειδικότητα μας και πρέπει να διενεργείται χωρίς αμφιβολία όποτε υπάρχει ένδειξη ζυγίζοντας τα υπέρ και τα κατά. Όποτε το χειρουργείο αντενδείκνυται(μη χειρουργικές παθήσεις, βαριά κλινική εικόνα του ασθενούς) ή πρέπει να καθυστερήσει για οποιονδήποτε λόγο(π.χ. αρθροπλαστική σε νεαρή ηλικία), πρέπει να έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερες εναλλακτικές λύσεις ώστε να θεραπεύσουμε ή τουλάχιστον να διαχειριστούμε τον πόνο του ασθενούς. Οι κυριότερες θεραπείες που έχουμε είναι:
- Φαρμακευτική αγωγή από του στόματος,ενδοφλέβια ή ενδομυικά. Οι ομάδες φαρμάκων που χρησιμοποιούμε συχνότερα είναι τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, η παρακεταμόλη, τα μυοχαλαρωτικά κεντρικής δράσης, συγκεκριμένα νευροτροποιητικά, τα ναρκωτικά αναλγητικά και τα φάρμακα της οστεοπόρωσης. Η αγωγή μας πάντα πρέπει να στοχεύει να ρυθμίσει τα συμπτώματα μας με την λιγότερη δυνατή δόση στο μικρότερο χρονικό διάστημα,καθώς οι ανεπιθύμητες ενέργειες των συγκεκριμένων φαρμάκων είναι πολυάριθμες και ποικίλες. Συνήθως σε επείγουσα βάση χορηγούμε κάποια από τα προαναφερόμενα φάρμακα σε ενδομυική ή σε ενδοφλέβια μορφή με στόχο πιο άμεσο και βελτιωμένο κλινικό αποτέλεσμα. Εν συνέχεια η αγωγή μας γίνεται από το στόμα με τον απαραίτητο επανέλεγχο ανά τακτά χρονικά διάστημα και την ανάλογη τιτλοποίηση της δόσης των φαρμάκων.
- Φυσικοθεραπεία/Κινησιοθεραπεία. Για την μεγαλύτερη γκάμα παθήσεων όσον αφορά το μυοσκελετικό σύστημα, αυτή είναι μια από τις σημαντικότερες παρεμβάσεις μας. Σε στενή συνεργασία με τον φυσικοθεραπευτή, ο ιατρός πρέπει πάντα να επιβλέπει, να επικοινωνεί και να συμμετέχει ενεργά στο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας του ασθενούς και όχι να έχει παθητικό ρόλο. Η αυστηρή παρακολούθηση της πορείας του ασθενούς και η εξατομίκευση της θεραπείας ,με την ταυτόχρονη επιμόρφωση του ασθενούς ως προς το ασκησιολόγιο και τη φύση του προβλήματος είναι κλειδιά για μια επιτυχημένη θεραπεία.
- Βελονισμός/Dry needling: Μια πολύ αποτελεσματική,φθηνή και με ελάχιστες επιπλοκές θεραπευτική επιλογή σχεδόν για κάθε πάθηση που αφορά το μυοσκελετικό σύστημα. Ο όρος dry needling περιγράφει την τοποθέτηση μικρής διαμέτρου βελονών(χωρίς έγχυση φαρμάκου=dry) σε συγκεκριμένες μυικές ομάδες και μαλακά μόρια πέριξ περιοχών που πάσχουν με στόχο την βελτίωση του αισθήματος του πόνου με μηχανικό και νευροτροποιητικό μηχανισμό. Υπάρχουν αρκετές δημοσιεύσεις τα τελευταία χρόνια που έχουν αποδείξει την αποτελεσματικότητα του στη διαχείριση/βελτίωση πόνου οργανικής αιτιολογίας(αρθρίτιδα,τενοντίτιδες,ρευματοπάθειες), και στη θεραπεία συνδρόμων μυοπεριτονιακού πόνου, και αποτελεί θεραπευτική επιλογή σε μεγάλα νοσοκομεία και πανεπιστήμια του εξωτερικού όπως η mayo clinic, johns hopkins medicine, cleveland clinic. Διαφέρει από τον κλασσικό κινέζικο βελονισμό από τον οποίο προήλθε αρχικά διότι βασίζεται στην ανατομία,φυσιολογία και νευρολογία της δυτικής ιατρικής. Απαιτείται διετής εκπαίδευση πάνω στο αντικείμενο και εκτενής πρακτική προ της εφαρμογής της συγκεκριμένης παρέμβασης, όπως και καθημερινή μελέτη και εξατομίκευση θεραπείας ανά περιστατικό. Στα μειονεκτήματα της τεχνικής συγκαταλέγονται η ανάγκη για επανάληψη των θεραπευτικών συνεδριών καθώς και η υψηλή εξάρτηση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας από την γνώση του ιατρού/θεραπευτή.
- Φαρμακευτική έγχυση ουσιών: Η τοποθέτηση φαρμακευτικών δραστικών ουσιών με τη βοήθεια βελόνας εντός ανατομικών δομών που πάσχουν (όπως έλυτρα τενόντων, ορογόνοι θύλακοι, αρθρώσεις, μυικές δεσμίδες). Μπορεί να πραγματοποιηθεί με τη βοήθεια υπερήχου, υπό ακτινολογική καθοδήγηση ή και τυφλά όταν είναι εύκολη η προσπέλαση. Οι ουσίες που χρησιμοποιούνται πιο συχνά είναι ενέσιμη κορτιζόνη, τοπικά αναισθητικά βραχείας και μακράς δράσης και υαλουρονικό οξύ. Ως μειονέκτημα έχουμε το υψηλό κόστος.
- PRP(Platelet Rich Plasma): Αποτελεί βιολογική θεραπεία. Γίνεται αιμοληψία, φυγοκέντρηση και λήψη των αυξητικών και επουλωτικών παραγόντων του αίματος του ασθενούς ,και εν συνέχεια έγχυση αυτών των παραγόντων στις ανατομικές περιοχής που πάσχουν. Ως μειονέκτημα έχουμε το υψηλό κόστος.